Η οδυνηρή εμπειρία της δικτατορίας, που κορυφώθηκε με το χουντικό πραξικό­πημα και την τουρκική εισβολή στην Κύ­προ τον Ιούλη του 1974, οδήγησε στη χρεοκοπία πολλούς μύθους που είχαν επί­μονα και επίσημα καλλιεργηθεί στη μετα­πολεμική Ελλάδα όπως ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ ήταν εγγύηση για τη δημοκρατία και την εθνική ασφάλεια ή ότι υπήρχε «από Βορρά κίνδυνος» για την Ελλάδα. Η περίοδος της χούντας αλλά και οι μεταδικτατορικές εξελίξεις έδειξαν ακριβώς το αντίθετο

Η απόφαση της κυβέρνησης Καραμανλή για αποχώρηση, έστω και προσωρινά, από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ επισφράγισε την καταδίκη του ψυχροπολεμικού αυτού συνασπισμού στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Έτσι μεταδικτατορικά το φιλειρηνικό κίνημα αγκαλιάζει ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις και ο αγώνας του διεξάγεται από καλύτερες θέσεις. Τα αιτήματα για απομάκρυνση των αμερικάνικων βάσεων και των πυρηνικών όπλων από την Ελλά­δα, για αποχώρηση από το ΝΑΤΟ, για ει­ρήνη και συνεργασία σε μια αποπυρηνικο­ποιημένη Βαλκανική κλπ., γίνονται υπόθε­ση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνι­κού λαού.

• Στις  16 Μάη  1975 ανασυγκροτείται η ΕΕΔΥΕ μετά από πλατιά σύσκεψη προσωπικοτήτων και εκπροσώπων μαζικών φορέων. Πρόεδρος εκλέγεται ο στρατηγός Γ. Ιορδανίδης, βουλευτής   επικρατείας της Ένωσης Κέντρου και στο Προεδρείο μετέχουν ακόμα και βουλευτές του κόμματος της  «Νέας   Δημοκρατίας».
Ακολουθεί πλούσια δράση για τα θέματα της ειρήνης και της εθνικής ανεξαρτησίας και δημιουργία τοπικών επιτροπών ειρήνης σ' όλη την Ελλάδα.

• Ιδιαίτερη δραστηριότητα αναπτύσσει η ΕΕΔΥΕ για το Κυπριακό στην Ελλάδα και στο διεθνή χώρο. Συμμετέχει στη δημιουργία τον Ιούνη του '75  της Πανελλήνιας Επιτροπής   Αλληλεγγύης   προς τον Κυπριακό Λαό (ΠΕΑΚΛ). Ακολουθεί τον Νοέμβρη η δημιουργία διεθνούς Επιτροπής Αλληλεγγύης με Πρόεδρο τον Ρομές Σάντρα, πρόεδρο του ΠΣΕ.

• Παράλληλα δημιουργούνται  επιτροπές για ειδικά θέματα της ειρήνης: Η Πανελλήνια Επιτροπή Αγώνα για την Κατάργηση των Ξένων Βάσεων (1975) με πρόεδρο το στρατηγό Γ. Κουμανάκο. Η Ελληνική Επι­τροπή για την Ευρωπαϊκή Ασφάλεια και Συνεργασία (1977) με πρόεδρο τον καθη-γητή της Θεολογίας Σ. Αγουρίδη. Η Επιτρο­πή  Ειρήνης  Διανοουμένων  και  Καλλιτε­χνών (1979) με πρόεδρο τον κ. Ευ. Γιαννό­πουλο. Η Επιτροπή Ειρήνης Νεολαίας (1980).

Τον Απρίλη του 1977 επανακυκλοφορεί το   μηνιάτικο  περιοδικό   «ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ» με αφιέρωμα στο  στρατηγό Ιορδανίδη  που πέθανε στις 20/2/1977. Η μέση κυκλοφορία του περιοδικού το 1984 φθάνει τα 20.000 φύλλα.

• Στην περίοδο 1976-78 η μαζική δράση της ΕΕΔΥΕ συνδυάζεται με την Παγκόσμια καμπάνια για τη συγκέντρωση υπο­γραφών κάτω από τη «ΝΕΑ ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΗΣ  ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ»,  που γίνεται  με την ευκαιρία της Α' Ειδικής Συνόδου του ΟΗΕ για τον Αφοπλισμό (Ιούνης 1978) και συγκεντρώνει  1.500.000 υπογραφές ελλήνων πολιτών (σ' όλο τον κόσμο 700 εκατ. υπόγραψαν την έκκληση).

• Στις 9-12/2/78 οργανώνει διεθνή Συνδιάσκεψη για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη συνεργασία στη Μεσόγειο με συμμετοχή αντιπροσωπειών από 33 χώρες, του ΠΣΕ και άλλων διεθνών οργανώσεων.

Δεκαήμερο Ειρήνης

11-21 Μάη 1979 πραγματοποιήθηκε το 1ο Δεκαήμερο Ειρήνης και από τότε καθιερώθηκε σαν ετήσια διοργάνωση της ΕΕΔΥΕ με συμμετοχή και άλλων οργανώσεων. Οι εκδηλώσεις του Δεκαήμερου πραγματο­ποιούνται κάθε χρόνο το Μάη προς τιμή του μάρτυρα της ειρήνης Γρηγόρη Λαμ­πράκη και συνδέουν την ειρήνη με τον πο­λιτισμό και τον αθλητισμό μέσα από πορείες, λαμπαδηδρομίες, συναυλίες ειρήνης.

Οι αγώνες κατά της βόμβας Νετρο­νίου και των πυραύλων Πέρσινγκ - II και Κρουζ

Από τον Ιούνη του 1977 που ανακοινώθηκε η πρώτη απόφαση για την παραγωγή της  βόμβας Νετρονίου από τον Πρόεδρο Κάρτερ, η ΕΕΔΥΕ οργάνωσε μεγάλη εκστρατεία για τη ματαίωση της. Συμμετείχε στην ίδρυση της ελληνικής κίνησης κατά της βόμβας Νετρονίου τον Μάρτη του 1978 και συνέβαλε στη συγκέντρωση 2.000.000 ελληνικών υπογραφών για το θέμα αυτό. Ανάλογη δράση ανάπτυξε μετά την νέα απόφαση των ΗΠΑ (9/8/1981) για παραγωγή της βόμβας Νετρονίου που είχε ανασταλεί επί Κάρτερ. Μεγάλες και πολύμορφες ήταν οι κινητο­ποιήσεις που οργανώθηκαν στην Ελλάδα μετά την «διπλή απόφαση» του ΝΑΤΟ στις 12/12/1979 για εγκατάσταση των πυ­ραύλων Πέρσινγκ-ΙΙ και Κρουζ στη Δυτι­κή Ευρώπη. Μέσα σε τρεις βδομάδες από την ανακοίνωση της απόφασης συγκεντρώ­θηκαν περίπου 1.200.000 υπογραφές στην Ελλάδα και οργανώθηκαν δεκάδες συγκεν­τρώσεις.